یاسمین سپاهی سرجو؛ سید محسن موسوی نیک؛ محمد گلوی؛ احمد قنبری؛ عبدالشکور رئیسی؛ فاطمه نصرتی
چکیده
درختچه دیهدار با نام علمی Euphorbia tirucalli L. از خانواده Euphorbiaceae درختچهای چند ساله شاداب با ساقههای منشعب و شاخههای گسترده و گرد است. عوامل محیطی یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر صفات کمّی و کیفی در گیاهان دارویی مطرح میباشد. در این تحقیق گیاه دیهدار در رویشگاههای مختلف استان سیستان و بلوچستان از نظر برخی خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، ...
بیشتر
درختچه دیهدار با نام علمی Euphorbia tirucalli L. از خانواده Euphorbiaceae درختچهای چند ساله شاداب با ساقههای منشعب و شاخههای گسترده و گرد است. عوامل محیطی یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر صفات کمّی و کیفی در گیاهان دارویی مطرح میباشد. در این تحقیق گیاه دیهدار در رویشگاههای مختلف استان سیستان و بلوچستان از نظر برخی خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، خاکی و فیتوشیمیایی بررسی شد. این تحقیق در قالب طرح آشیانهای و آزمون حداقل اختلافات معنیدار دانکن در سطح 5% بهصورت کاملاً تصادفی با سه تکرار و شامل شهرستانهای: 1- نیکشهر بخش هیچان (روستاهای کلات، حصارک و هشتیک)، 2- شهرستان راسک (روستاهای فیروزآباد، جنگل و پارود) و 3- شهرستان سرباز (روستاهای حیط، کیشکور و پیردان) با استفاده از پیمایش صحرایی اجرا گردید. نتایج نشان داد بین تمام صفات مورد بررسی اختلاف معنیداری بین شهرستانها و مناطق وجود دارد. در این پژوهش صفات مورفولوژی در شهرستان نیکشهر بیشترین میزان را داشتند و کمترین ارتفاع و تعداد شاخه مربوط به شهرستان سرباز بود که نشان میدهد با افزایش ارتفاع از سطح دریا رشد رویشی این درختچه کم میشود. خاک مورد بررسی مناطق شهرستان نیکشهر از نظر عناصر شاخص مانند فسفر و پتاسیم نسبت به سایر مناطق وضعیت مطلوبتری نشان داد. بیشترین میزان کلروفیل a، b و کاروتنوئید در فصل بهار، پرولین و فلاونوئید در فصل تابستان و آنتوسیانین در شهرهای مختلف بهصورت متغیر مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل a، b در شهرستان سرباز و کاروتنوئید و آنتوسیانین در شهرستان راسک اندازهگیری شد. ترکیبهای شیرابه نشان داد که بیشترین مقدار و تعداد مواد مؤثره در فصل تابستان در این گیاه وجود دارد.
فاطمه نصرتی؛ براتعلی فاخری؛ محمود سلوکی؛ نفیسه مهدی نژاد؛ محرم ولی زاده
چکیده
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.68.93.1.1576.1606 گیاه انزروت (Astragalus fasciculifolius Boiss.)، متعلق به خانواده بقولات (Fabaceae) از گیاهان دارویی است که در جنوب استان سیستان و بلوچستان پراکنش دارد و بهدلیل ترکیبهایی مانند فنلها، فلاونوئیدها و پلیساکاریدها دارای نقش مؤثری در درمان بیماریهای قلبی، سرطان، از بین بردن اثرهای شیمی درمانی و افزایش ایمنی ...
بیشتر
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.68.93.1.1576.1606 گیاه انزروت (Astragalus fasciculifolius Boiss.)، متعلق به خانواده بقولات (Fabaceae) از گیاهان دارویی است که در جنوب استان سیستان و بلوچستان پراکنش دارد و بهدلیل ترکیبهایی مانند فنلها، فلاونوئیدها و پلیساکاریدها دارای نقش مؤثری در درمان بیماریهای قلبی، سرطان، از بین بردن اثرهای شیمی درمانی و افزایش ایمنی میباشد. در این پژوهش نمونههای گیاهی هشت توده مختلف گیاه fasciculifolius .A از رویشگاههای مختلف استان سیستان و بلوچستان جمعآوری شده و برخی از خصوصیات فیتوشیمیایی ریشه، برگ (فنل کل، فلاونوئید کل و پلیساکارید) و گل (فنل کل، فلاونوئید کل و آنتوسیانین) بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس بیانگر اختلاف معنیداری بین رویشگاههای مختلف در سطح 0.01 میباشد. بررسیهای فیتوشیمیایی وجود مقادیر قابلتوجهی از ترکیبهای فنلی را در برگ که بیشترین مقدار آن در منطقه پشتکوه (mg GAE/g 32.55-14.62)، ریشه که بیشترین مقدار آن در منطقه انجیرک (mg GAE/g 53.84-20.39) و گل که بیشترین مقدار آن را در منطقه بیرک (mg GAE/g 15.82-5.11) نشان داد؛ همچنین وجود ترکیبهای فلاونوئیدی در برگ که بیشترین مقدار آن در منطقه ناهوک (mgQE/g 12.72-8.76)، در ریشه که بیشترین مقدار آن در منطقه پنجانگشت (mgQE/g 03/1-0.25) و گل که بیشترین مقدار آن در منطقه ناهوک (mgQE/g 9.28-6.35) وجود داشت مشاهده شد. همینطور این بررسی، ترکیبهای پلیساکاریدی را در برگ که بیشترین مقدار در منطقه انجیرک (mg/g 93.29-60.89) و ریشه که بیشترین مقدار در منطقه پنجانگشت (mg/g 209.38-94.33) و آنتوسیانین گل که بیشترین مقدار در منطقه پنجانگشت (mg SG/g 77.58-36.34) دیده شده بود، نشان داد. نتایج این تحقیق حکایت از توانایی رویشگاههای مختلف استان در مورد تولید ترکیبهای با ارزش دارویی دارد. علاوهبر این بالا بودن ترکیبهای فنلی و پلیساکاریدی این گیاه توصیفی از توانمندی قابل توجه این گیاه در بکارگیری در صنایع دارویی و غذایی میباشد.
فاطمه نصرتی؛ براتعلی فاخری؛ محمود سلوکی؛ نفیسه مهدی نژاد؛ محرم ولی زاده
چکیده
توسعه و اجرایی شدن برنامههای اثربخش و مفید در راستای احیاء، حفاظت و بهرهبرداری مناسب از گونههای دارویی تنها با شناسایی ویژگیهای گیاهی و اکولوژیکی میسر است. گیاه انزروت (Astragalus fasciculifolius Bioss) از خانواده بقولات (Fabaceae) گونه دارویی ارزشمندی است که از نظر ترکیبهایی مانند ساپونینها، فلاونوییدها و پلیساکاریدها نقش مؤثری در درمان ...
بیشتر
توسعه و اجرایی شدن برنامههای اثربخش و مفید در راستای احیاء، حفاظت و بهرهبرداری مناسب از گونههای دارویی تنها با شناسایی ویژگیهای گیاهی و اکولوژیکی میسر است. گیاه انزروت (Astragalus fasciculifolius Bioss) از خانواده بقولات (Fabaceae) گونه دارویی ارزشمندی است که از نظر ترکیبهایی مانند ساپونینها، فلاونوییدها و پلیساکاریدها نقش مؤثری در درمان بیماریهای قلبی، بازدارندگی رشد سلولهای سرطانی و از بین بردن اثرات شیمی درمانی دارد. در این بررسی نقشه پراکندگی این گونه با استفاده از منابع موجود تهیه گردید. سپس خصوصیات اقلیمی، تجزیه فیزیکی و شیمیایی خاک، مراحل مختلف فنولوژیکی و گیاهان همراه در منطقه ثبت شد. نتایج این بررسی نشان داد این گیاه در شهرستانهای خاش، سراوان، سوران و مهرستان پراکنش دارد. پهنهبندی اقلیمی این مناطق در بلوچستان براساس ضریب خشکی دومارتن از نوع اقلیم خشک میباشد. متوسط میزان بارندگی سالیانه این رویشگاها 52 میلیمتر، رطوبت نسبی 20% و دمای متوسط آن ºC25 است. این گونه بهطور عمده در ارتفاع 1300 تا 1500 متر از سطح دریا، در دامنهها و عمدتاً در آبراههها در بستر رودخانههای فصلی و در تمامی جهات بهویژه جهت شمالی و شیب صفر تا 75% پراکنش دارد. خاک رویشگاه عمدتاً دارای بافت شنی لومی با اسیدیته 6.73 تا 8.23، هدایت الکتریکی dS/m0.56 تا 06/1 و مقدار آهک 30.64 تا 50.62% میباشد. انزروت گونهای مقاوم به خشکی است و در شرایط اقلیمی خشک با متوسط بارندگی سالیانه کمتر از30 میلیمتر قادر به رویش است.